Passo San Boldo (SP635) to niewielka przełęcz we włoskim regionie Veneto (Wenecja Euganejska). Położona jest między miastami Trichiana i Tovena o długości 17 km. Przełęcz leży na południowym skraju Alp i łączy Val Belluna z Val Mareno na wysokości 706 m n.p.m. To jedna z tych dróg „z dreszczykiem”, którą uwielbiają fani motocykli. Co istotne na tej drodze – wymaga ona od każdego jeźdźcy zachowania najwyższej ostrożności i uwagi.
Do serpentyny San Boldo można dojechać autostradą Venezia-Belluno A 27 (w pobliżu Vittorio Veneto Nord). Serpentyna znajduje się ok. 1 km za Conegliano.
Historia Passo San Boldo
Już pod koniec XIX wieku wiadomym było, że drogę San Boldo należy przystosować do potrzeb zmieniającego się świata. Projektem oraz realizacją zajęto się jednak dopiero w 1918 roku i było spowodowane sytuacją w Europie, oraz potrzebami armii austro-węgierskiej. Drogę, która zaopatrywała front w Piave zbudowano w ciągu zaledwie trzech miesięcy. Ze względu na krótki okres budowy, nosi ona przydomek „Droga 100 dni”. Do jej budowy wykorzystano jeńców wojennych oraz starców, kobiety i dzieci miejscowej ludności. W końcowej fazie budowy 1400 robotników pracowało na trzy zmiany, aby zbudować to strategicznie ważne połączenie. Pomimo ekstremalnej topografii, wymóg wykorzystania drogi do transportu ciężkiej artylerii i zaopatrzenia oznaczał, że jej nachylenie nie mogło przekraczać 12%.
Moja ocena
Jedna z najbardziej urokliwych dróg, jakimi miałem możliwość podróżowania. Na zboczu góry zbudowana droga, której każdy niemal zakręt zostaw wbudowany w zbocze. Aby tego dokonać, winkle są w tunelach. Trasa w całości jest jednokierunkowa w danym momencie. W kilku miejscach stoją światła kierujące ruchem, bo w tunelach nie ma możliwości wymijania się samochodów. Wiąże się to z oczekiwaniem na swoją kolej, ale czas ten można miło spędzić, podziwiając widoki.
Będąc tam podczas swojej podróży, byłem zachwycony zarówno położeniem, jak i samą drogą. Pomimo faktu, że trasa nie ma zbyt dużej długości, to frajda z jej przejechania jest ogromna. Należy jednak pamiętać, że asfalt, a raczej jego słaba jakość, może powodować duże problemy przy większych prędkościach na tunelowych zakrętach. Tutaj też nie można przesadzić z prędkością, gdyż obowiązujący limit to jedyne 30 km/h. Ale nie o wielkie prędkości na tej drodze chodzi. Najpiękniejsze w Passo San Boldo jest jej położenie i wrażenie, jakie robią wspomniane tunele. Warto tu przyjechać tylko po to, aby to zobaczyć. Odwiedzić to miejsce można łącząc drogę w kierunku Stelvio poruszając się od południa.
LWG!
Jeżeli doceniasz to, co robimy, to:
